Oczyszczanie próbek

Następujące najczęściej stosowane techniki oczyszczania są wykorzystywane w laboratorium do przygotowania próbek do dalszej analizy.

Dializa

Dializa jest techniką oczyszczania stosowaną do usuwania soli lub innych cząsteczek o niskiej masie cząsteczkowej z próbki. Służy również do wymiany składu buforowego próbki. Dializa jest techniką pasywną wymagającą dużych objętości buforu.

Wymiana buforu i odsalanie

Desalanie jest prostą metodą usuwania soli i innych zanieczyszczeń o niskiej masie cząsteczkowej z próbki. Służy również do wymiany buforu przed lub po różnych etapach chromatografii oraz do szybkiego usuwania odczynników w celu zakończenia reakcji.

Frakcjonowane wytrącanie

Frakcjonowane wytrącanie służy do usuwania dużych zanieczyszczeń z małych objętości próbek. Techniki strącania oddzielają frakcje zgodnie z zasadą zróżnicowanej rozpuszczalności. Ponieważ gatunki białek różnią się stopniem hydrofobowości, zwiększone stężenie soli może wzmocnić interakcje hydrofobowe między białkami i spowodować wytrącanie.

Ekstrakcja

Przygotowanie próbki przez ekstrakcję obejmuje izolację docelowych analitów ze złożonej próbki lub znacznie większej objętości próbki. Proces ten usuwa zakłócające składniki próbki, które mogą blokować kolumny HPLC i GC. Zwiększa również stężenie analitu o współczynnik od 100 do 5000, tym samym znacznie poprawiając czułość wykrywania. Jako część selektywnego i specyficznego przygotowania próbki, ekstrakcja pomaga zapewnić bardziej wiarygodną analizę chromatograficzną. Rodzaje ekstrakcji to ekstrakcja ciecz-ciecz, ekstrakcja do fazy stałej (SPE), oraz mikroekstrakcja do fazy stałej (SPME).

Chromatografia powinowactwa

Chromatografia powinowactwa oddziela białka w oparciu o odwracalne interakcje między białkiem a określonym ligandem, który został sprzężony z matrycą chromatograficzną. Technika ta jest wysoce selektywna i pozwala na oczyszczanie białek o wysokiej wydajności.  Chromatografia powinowactwa może być stosowana zawsze, gdy dostępny jest odpowiedni ligand dla białka będącego przedmiotem zainteresowania.

Puryfikacja za pomocą chromatografii powinowactwa obejmuje etapy wychwytywania i elucji. W fazie wychwytywania białko docelowe jest specyficznie i odwracalnie wiązane z komplementarnym ligandem, który został unieruchomiony na matrycy chromatograficznej. Celem jest izolacja, koncentracja i stabilizacja produktu docelowego, zachowując jego moc i aktywność. Po przemyciu matrycy w celu usunięcia niezwiązanego materiału, związane białko docelowe jest odzyskiwane poprzez zmianę warunków na sprzyjające elucji. Elucja jest przeprowadzana specyficznie, przy użyciu konkurencyjnego ligandu lub niespecyficznie, poprzez zmianę pH, siły jonowej lub polarności. Elucja umożliwia pobranie białka docelowego w oczyszczonej i skoncentrowanej formie.